Ne üniveriste umrumda, ne hayallerim. Ki tek hayalim o benim. Birisi ne okumayı düşünüyorsun veya ne olmak istiyorsun dediğinde artık her birine farklı bir yalan söylemek istemiyorum... Bazı insanlar hiç değişmez. Kötü insanlar o insanı değiştirmek istesede değişmez... Ben bunu dün çok iyi anladım. Dün, yani 05.04.2012 benim kırılma noktamdı. Artık karmaşıklaşan duygularım sonunda açığa çıktı. Ben hep sinirli olacaktım. Duygusuz, kalpsiz. Aşk'sız. O'nsuz. Bana O bile ileride pişman olacaksın demişken ben artık hayattan ne beklerdim? Bu mesajı okuyanlar dahil, hiç kimse anlamadı beni. Hiç bir kul. Fert. Arkadaş. Bu bağlamda, beni ben bile anlamamıştım. Kimse acımadı bana. Ve kimse, uzun zamandır hiç kimse değer vermiyor bana. Bunlara katlandım ve katlanırım ama yanımda O oldukça.. Ne yapıcaktım ben? Benim yerimde olsanız ne yapardınız? Ben her zaman küçük kalmak istedim. O'nunla birlikte olmak. Hiç ayrılmamak. Hatta keşke benden fazla sevse dedim. Oysa O, beni unutmuş ve resmîleşmişti bile.. Oysa geçmişte ne kadar da iyiydik... Dayanamıycam artık. Ne O'nu bu Aşk için zorlayabilirim, ne de kendimi O'nsuz bu hayatta kalmak için. Yokluğun ve ölümün yeni arkadaşı olmam üzere... Hepinizi burada bekliycem ben...
Tek umrumda olan, yağmurun altında terk edilmişlik hissi.. Azıcık gurur, bir sigara dumanı ve bir kaç damla göz yaşı.. Ayrılık acıdır, sevipte sevilmemek en acı.. Hele hele o sevdiğin kişi, üstüne hayatını kurduğun kişiyse. Şu arkadaşlara sesleniyorum. Ben deliyim. Edebiyat falan yapmıyorum. Haykırıyorum sadece. İçimdeki kini buraya boşaltıyorum... İstediğiniz kadar dalga geçin ama ben durduramam kendimi. Umrumdada olmazsınız. Ha, ne kaybederim, kaybederiz, birbirimizi yıpratırız.. Ben bu gün bir de gerçek arkadaşlarımı tanıdım. Bu günümde yanımda olanların, gelecekte 2 kez yanında olurum. Olacağım. Edebiyatın E sini bilmiyorum ben. Tamam. Kabul. Ama benden iyi; sevdiğinden haykıran, sevdiğini damarlarında dolaştıran, sevdiğini kalp atışlarından yakın duyan benden fazla seven olamaz!! Ne derseniz deyin. Ama bu konuyu ellemeyin. Bırakın bu bende kalsın. Bozmayın, yıkmayın... Aşığım çünkü ben... Herkesden her şeyden çok aşık.. Sevdiğine sesiyle bile zarar vereceğini düşünen, dışardan duygusuz, ne dediğini bilmeyen ve saçmalayıp aptal görünen bir aşık.Nerde olursan ol nerde mutluysan oraya cevirir hep kafanı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder